воштылалаш

воштылалаш

Г.: ваштылалаш

-ам

1. улыбнуться

– Ит ойгане, родем, – воштылале Юкей. [/i]К. Васин.[/i] – Не печалься, друг, – улыбнулся Юкей.

2. усмехнуться; обычно насмешливо, недоверчиво

– Тек шӧрын ончышт, – Васлийже воштылале, – мый нунын шӧрын ончымышт деч ом лӱд. [/i]К. Васин.[/i] – Пусть косятся, – усмехнулся Васлий, – я не боюсь их косого взгляда.